اگر گاز پارس جنوبی تمام شد؟
سیاستگذاریها به گونه ای پیش رفته است که مصرف گازبرای کشور پهناورایران؛امری حیاتی ودر عین حال دست یافتنی شده است. از شمالی ترین نقطه کشورکه سرمای سخت وسوزناکی دارد تا جنوبی ترین نقطه کشور که این روزها از سرمای شدید دست کمی از شمال کشورندارد به گاز وابسته کرده ایم.تنها به یک دلیل. گاز در دسترس ماست.
به گزارش عصرایران، جریان گاز وارداتی کشورمان از ترکمنستان به دلیل کارشکنی این کشورو در اوج سرمای زمستان قطع میشود.خیالی نیست واز مردم میخواهیم نگران نباشند چون که گازمخزن مشترک همچنان برای ما مایه قدرت است.
درحال‌حاضر روزانه بیش از ٧٠٠ میلیون مترمکعب گاز در کشور تولید میشود که حدود ۵٠٠ میلیون مترمکعب آن از پارس جنوبی تأمین میشود.در مسابقه پرتنش ایران و قطر در برداشت سریع ازمخزن مشترک ؛ما برداشتمان را شتاب دادیم وحالا با افتخار باید گفت به حریف قدرتمندمان نزدیک وبرابر شدیم.
حالا نه تنها ترکمن ها بلکه دنیا هم اگر بخواهد ما را در انرژی تهدید کند بدون شک آسوده تر از همیشه هستیم وبیانیه خواهیم داد جای نگرانی نیست و ما گاز داریم.
نویسنده این نوشتارکه خود در متن ماجراها وزحمات شبانه روزی کارگران وکارکنان شرکت های نفت وگازهست رسیدن به این مرحله از استقلال انرژی را عزتمند وپرغرور می داند وبه همه همکارانم خسته نباشید می گویم.اما یادداشتم را با یک پرسش سخت تر از سرمای سخت این روزهای کشور ادامه می دهم. اگر گاز پارس جنوبی تمام شد… وزمستان وسرما هم همچنان بر ما ماند…؟؟ اشکالی ندارد اگر پاسخم دهید “چو فردا بیاید فکر فردا کنیم”.اما اگر مدعی دوراندیشی اجرای برنامه های توسعه و چشم انداز ۱۰ ساله و۲۰ ساله هستیم ؛با این واقعیت چه خواهیم کرد.
در حال حاضرتولید گاز بزرگترین پالایشگاه گازی کشوردر شهرستان جم که زمانی بزرگترین پالایشگاه گازی خاورمیانه نیز شناخته می شد به شدت افت کرده است وتا نصف کاهش یافته است وهمچنین گفته می شود پس از۱۰ سال دیگرمیزان تولید گازی پارس جنوبی ۴٠ تا ۵٠ درصد کاهش خواهد یافت وتولید در آنجا نیزبه سراشیبی می افتد.همان قدر که برای برداشت بیشتر از مخزن مشترک؛ با آزمون وخطا ،تدبیر وگاهی هم بی تدبیری،تحریم ها و تلاش ها به هر در ودیواری زدیم تا آنچه سهم نسل های آینده هم بود ناچارا وبه خاطر اینکه از رقیب عقب نمانیم برداشت کنیم؛آیا برای روزهایی که خبری از گازهم نیست تدبیری اندیشیده شده است؟ منابع طبیعی کشور ما مهم ترین سرمایه خفته وپنهان ماست اما منابع طبیعی تنها گازو نفت نیست.در سالهای سخت پیش رو و بخصوص نسلهای آینده با این چالش تنش زا چگونه مواجه خواهد شد.
در روزهای سرمستی مان وسالهای پرآبی کشور به فکر امروزمان نبودیم واکنون همه نگران “جنگ آب” هستیم وخطراتی که نشانه های آن سالهاست مناطقی از کشور را فرا گرفته است.اگر تدبیری اندیشیده نشود و از انرژی های جایگزین استفاده نکنیم در آینده ای نه چندان دور همین نگرانی در حوزه گازی نیز کشور را فراخواهد گرفت.در سرمای جانسوز واستخوان سوز آن روزها نمی توانیم با یک بیانیه همه را به آرامش دعوت کنیم.همه بدانیم امروزهمان فردایی است که شعار می دادیم “چو فردا رسد فکر فردا کنیم…”
نوشته اگر گاز پارس جنوبی تمام شد؟ اولین بار در پیام فارس پدیدار شد.
