از زمانی که نخستین مدل کورولا در پنجم نوامبر سال ۱۹۶۶ در ژاپن به فروش رفت تا پایان سپتامبر، حدود ۴۴.۳ میلیون کورولا شامل کورولا فیلدر و انواع دیگر این خودرو در سراسر جهان به فروش رفته‌اند.
به گزارش ایسنا، در اواخر دهه ۱۹۵۰ که اقتصاد ژاپن در حال احیا از دوران جنگ جهانی دوم بود، خودروسازان تصمیم گرفتند خودروی ارزانی برای خانواده‌های متوسط که بیشتر آنها خودرو نداشتند، تولید کنند.
تویوتا موتور ابتدا مدل پابلیکا را عرضه کرد که چندان مورد استقبال قرار نگرفت. در سال ۱۹۶۶، مدل دو درب کورولا را با هدف تولید ۳۰ هزار دستگاه در ماه معرفی کرد، آن هم در شرایطی که کل تولید ماهانه این شرکت ۵۰ هزار دستگاه بود.
این خودرو به خوبی فروش رفت و سه سال بعد از عرضه، کورولا پرفروش‌ترین خودروی ژاپن شد و به آغاز دوران موتوریزه شدن این کشور کمک کرد.
تاتسوئو هاسیگاوا، مردی که مسئول طراحی مدل اولیه کورولا بود، در دوران جنگ هواپیما طراحی کرده بود و آیرودینامیک هواپیما را در خودروی جدید استفاده کرده بود. وی برای این خودرو یک جعبه دنده دستی چهار سرعته طراحی کرد که در کف خودرو قرار داشت. کورولا همچنین یک موتور ۱۱۰۰ سی سی داشت که اندکی بزرگتر از موتور رقیبش نیسان سانی بود.
تویوتا به سنت دیرینه خود وفادار بوده و هر بار که مدل جدیدی را از کورولا را معرفی می‌کند، فناوریهای جدیدی را در آن عرضه می کند. این خودرو اکنون در یازدهمین نسل خود در ژاپن است و در ۱۳ کشور دنیا تولید شده و در بیش از ۱۵۰ کشور به فروش می رود.
بر اساس گزارش رویترز، کورولا پس از اینکه به مدت ۳۳ سال متوالی پرفروش‌ترین مدل ژاپن بود، در سال ۲۰۰۲ این عنوان را به هاچ بک فیت هوندا موتور واگذار کرد.
این خودرو از تویوتا آکوا و مدل هیبریدی پریوس پرفروش‌تر است، زیرا مصرف کنندگان ژاپنی خودروهایی را ترجیح می‌دهند که مصرف سوخت بهینه‌تری دارند.
با این همه چشم انداز کورولا در ژاپن چندان روشن نیست، زیرا بازار خودرو با کاهش جمعیت، کوچکتر می شود. فروش داخلی کورولا اکنون حدود یک چهارم اوج فروش ۴۰۰ هزار دستگاه در سال ۱۹۷۳ است. اما کورولا در آمریکا از ابتدای سال جاری میلادی تاکنون دومین خودروی سواری پرفروش پس از تویوتا کمری بوده است.
