انسان مدت‌هاست که قصد کرده تا ترافیک را دور بزند و احتمالا برای فرار از ترافیک جهانی، پرواز اولین فکر و ایده اوست. طرح و تفکر خودروهای پروازی مدت‌هاست که ذهن انسان را به خود معطوف کرده و حرف از این وسایل نقلیه بر سر زبان‌هاست. اما در این زمینه خودروسازان حرف‌های زیادی برای گفتن نداشتند و اولین قدم‌ها را سازندگان هواپیما مانند ایرباس برداشتند. اما اینک ایرباس در اجرایی این ایده تنها نیست و اوبر نیز به این جریان پیوسته است.
به گزارش گروه خودروی عصر ایران به نقل از “بلومبرگ”، زمانی که اوبر طرح خودروهای پروازی خود را مطرح کرد، همگان با دیده شک و تردید و به عنوان یک رویای جاه‌طلبانه به آن نگاه کردند. اما استخدام‌های جدید اوبر از مهندسان ناسا حکایت از جدی بودن اوبر در این مسئله دارد.
اوبر، مارک مور را به عنوان مدیر مهندسی پروژه هوانوردی‌اش استخدام کرده است. این مهندس ناسا روی پروژه “الویت” اوبر کار می‌کند که به دنبال افزایش قابلیت‌های صعود و فرود عمودی از زمین است.
مور پیش از این در مرکز تحقیقات لنگری ناسا روی پروژه‌های هوانوردی کار می‌کرد. او در سال ۲۰۱۰ مقاله‌ای را در خصوص سامانه‌های هوایی الکتریکی با قابلیت صعود و فرود عمودی منتشر کرد که جایگزین خوبی برای خودروهای آینده محسوب میشوند.
مدیر تولیدات برنامه‌های پیشرفته اوبر در این خصوص گفت: اوبر بر نقش خود به عنوان یک کاتالیزور در رشد و توسعه اکوسیستمی هوابردها با قابلیت صعود و فرود عمودی تاکید دارد.
پروژه الویت اوبر قصد دارد تا روند سنتی حمل و نقل را بر هم بزند. این پروژه به سادگی قادر است حمل و نقل بین شهر و حومه و همچنین سفرهای درون شهری را -از نوع هوایی- اجرایی کند.
اوبر در اولین پروژه پروازی‌اش نه تنها قصد دارد در ساختار و سازه، حرکت جدیدی ایجاد کند، بلکه می‌خواهد به توسعه هرچه بیشتر فناوری‌های پروازی بپردازد. در این پروژه کاهش آلودگی صوتی و افزایش عمر باتری‌های الکتریکی تضمین میشوند. در کنار مقررات هوایی، هدف نهایی این پروژه کاهش زمان و بعد مسافت در شلوغ‌ترین شهرهای جهان است.
اگر آسمان‌خراش‌ها اجازه دهند تا از موقعیت زمین به شکل موثرتری استفاده شود، حریم هوایی سه بعدی می‌تواند به کاهش تراکم حمل و نقل روی زمین کمک کند. البته اوبر در این زمینه تنها نیست. یک شرکت متعلق به کشور اسلوواکی نیز، اولین نمونه‌های خودروهای بالدار خود را از سال ۲۰۱۴ آزمایش کرده است. خبرهای خودروهای پروازی ایرباس نیز در این زمینه جهانی شده‌اند.
اگر تحول و توسعه فناوری‌های هوایی را کنار بگذاریم، بزرگترین مشکل برای اجرایی کردن این پروژه در سطح کلان، قوانین و مقررات هوایی است که می‌توانند در بسیاری از کشورهای جهان با چالش روبه‌رو شوند.
