الزام غرامت در قرارداد با خودروسازان خارجی

شرکای خارجی خودروسازان ایران در حالی همزمان با تشدید تحریم‌ها، ناگهان جاده مخصوص را ترک کردند که این بار وزارت صنعت، معدن و تجارت با در نظر گرفتن یک الزام مهم به اسم غرامت، احتمال قطع ارتباط یک طرفه از سوی آنها را محدود کرده است.

به نقل از دنیای اقتصاد ، وزارت صنعت با گنجاندن بندی در قراردادها و توافق نامه‌های خارجی صنعت خودرو در پساتحریم، در صورت پایبند نبودن خودروسازان خارجی به تعهدات‌شان (در قبال شرکای داخلی) ، آن ها را ملزم به پرداخت غرامت کرده است.

طبق این «بند»، خودروسازان خارجی متعهد شده‌اند درصورتی‌ که به هر دلیلی بخواهند قراردادشان با شرکت‌های خودروساز ایرانی را نادیده گرفته و به همکاریشان پایان دهند، غرامت این کار را بپردازند. این در شرایطی است که گفته می‌شود پژو و رنو، قید شدن «بند غرامت» را در قرارداد و توافق‌نامه خود با طرف‌های ایرانی را پذیرفته و مشکلی با آن ندارند. اما مرسدس بنز هنوز زیر بار این موضوع نرفته است.

اتفاقا یکی از دلایلی که بنز و ایران خودرو هنوز نتوانسته‌اند تفاهم‌نامه مشترک خود را به قرارداد تبدیل کنند، همین موضوع است. در واقع اصرار و فشار وزارت صنعت، معدن و تجارت بر قید شدن «بند غرامت» در پیش‌نویس قرارداد با بنز، از یکسو و مخالفت خودروساز آلمانی با این موضوع از سوی دیگر، کار را برای رسمی شدن همکاری مشترک میان این دو، سخت کرده است.

ریشه «بند غرامت» کجاست؟

وزارت صنعت، معدن و تجارت در حالی به گنجانده شدن «بند غرامت» در قراردادهای خارجی صنعت خودرو کشور اصرار دارد که این موضوع به‌نوعی از تداوم بی‌اعتمادی به شرکت‌های خارجی حکایت می‌کند. به‌عبارت بهتر، به‌نظر می‌رسد وزارت صنعت هنوز به امثال پژو و رنو و بنز که در دوران تحریم، خودروسازان داخلی را تنها گذاشته و به کشورشان برگشتند، مطمئن نبوده و همچنان فضای بی‌اعتمادی بین آنها حاکم است.با توجه به اتفاقاتی که در دوران تحریم افتاد و خودروسازان خارجی بدون توجه به تعهدشان به طرف‌های ایرانی، ارتباط خود را یک‌طرفه قطع کردند، به اصطلاح چشم وزارت صنعت ترسیده و این وزارتخانه نمی‌خواهد از یک سوراخ دو بار گزیده شود. اگر به عقب برگردیم و داستان‌های خودروسازی کشور را در دوران تحریم مرور کنیم، متوجه می‌شویم شرکای وقت این صنعت با وجود قرارداد و تعهدی که به شرکت‌های خودروساز داخلی داشتند، همکاری خود را یک‌طرفه قطع کرده یا به حداقل رساندند. بارزترین نمونه این بی‌وفایی، پژو فرانسه بود، شرکتی که اگرچه تا سال ۲۰۱۴ میلادی با ایران خودرو قرارداد همکاری داشت، اما دو سال زودتر و از ترس تحریم‌ها، آبی‌های جاده مخصوص را تنها گذاشت تا دورانی سخت را برای آنها رقم بزند. رفتاری که پژو در دوران تحریم از خود نشان داد، اگرچه به گفته مسوولان این شرکت، تابع قوانین وقت جهانی بود، با این حال پژو از نظر ایرانی‌ها رفیقی نیمه راه است که باید تاوان بی‌وفایی‌اش را بدهد. هرچند با وجود انتقادات فراوان به رفتار پژو در دوران تحریم، وزارت صنعت و ایران خودرو حاضر نشدند توضیح شفافی در مورد اخذ غرامت از این خودروساز ارائه کنند، با این حال کارشناسان معتقدند «بند غرامت» امتیاز بزرگی در ارتباط دوباره با پژویی‌ها به حساب می‌آید.

این داستان در مورد دیگر خودروساز فرانسوی یعنی رنو و البته بنز نیز صدق می‌کند، چه آنکه این دو شرکت نیز به روش خود، خودروسازی ایران را در دوران تحریم تنها گذاشتند. به‌عنوان مثال اگرچه رنو در دوران تحریم مانند هموطنش، سفت‌و سخت رفتار نکرد، با این حال فعالیت‌هایش را در خودروسازی کشور به حداقل رساند تا مرتکب تخلفی در قالب قوانین بین‌المللی وقت، نشده باشد. بنز نیز که کلا ارتباط با ایران خودرو و ایران خودرودیزل را قطع کرد و تا از جمله تحریم‌کنندگان اصلی صنعت خودرو کشور لقب گیرد. در این مورد فربد زاوه کارشناس خودرو کشور معتقد است، در نظر گرفتن «بند غرامت» در قراردادهای جدید، امتیاز مهمی به‌شمار می‌رود و می‌تواند به‌عنوان یک ضامن (در راستای پایبند ماندن خودروسازان خارجی به تعهدات شان) عمل کند.همچنین حسن کریمی سنجری دیگر کارشناس خودرو کشور نیز در این مورد می‌گوید: وزارت صنعت به‌نوعی چشمش ترسیده و هدف از در نظر گرفتن «بند غرامت» در قراردادهای خارجی صنعت خودرو نیز این است که احتمال تکرار اتفاقات دوران تحریم به حداقل برسد.

بندی مرسوم اما متفاوت

اما در نظر گرفتن «بند غرامت» در قراردادهای خودرویی کشور در حالی است که اگرچه این موضوع در خودروسازی دنیا چندان مرسوم نیست، اما چیزی شبیه آن معمولا لحاظ می‌شود.به‌عبارت بهتر، عموم قراردادهایی که در خودروسازی جهان میان شرکت‌های مختلف امضا می‌شود، دارای بندی است که تکالیف طرفین را در صورت فسخ قرارداد مشخص می‌کند. این «بند» البته معمولا در پروسه‌های مختلفی که به قرارداد می‌انجامد، ازسوی طرفین معامله در نظر گرفته می‌شود و قراردادهای خودروسازی نیز از این قائده مستثنی نیست. در این مورد، زاوه با بیان اینکه «بند غرامت» در قراردادهای خودرویی عرف نیست، می‌گوید: البته تمام قراردادهایی که منعقد می‌شود، دارای یک بند مخصوص فسخ است که در آن مشخص می‌شود اگر هر یک از طرفین به تعهدات خود عمل نکنند، باید خسارت بپردازند. وی می‌افزاید: البته بین بندی که وزارت صنعت در قراردادها لحاظ کرده با آنچه در قراردادهای خارجی گنجانده می‌شود، تفاوت ساختاری وجود دارد. زاوه ادامه می‌دهد: ریشه «بند غرامت» در قراردادهای خودرویی ایران، بی‌اعتمادی به خارجی‌ها از ناحیه مسائل سیاسی است، اما در قراردادهای خارجی، مسائل اقتصادی را پیش فرض قرار می‌دهند.گفته‌های زاوه در شرایطی است که کریمی سنجری نیز می‌گوید: در قراردادهای خارجی اگر بندی در راستای غرامت و خسارت گنجانده می‌شود، ناشی از احتمالات اقتصادی است که می‌تواند به فسخ بینجامد. وی تاکید می‌کند: با این حال ریشه در نظر گرفتن چنین بندی در قراردادهای جدید صنعت خودرو، اتفاقاتی است که در دوران تحریم رخ داده و سبب بی‌اعتمادی به خودروسازان خارجی شده است.

اولین پژو 2008 در ایران خودرو رنگ شد

حضور مسئولان ارشد بنز، ب ام و و فولکس واگن در همایش صنعت خودرو

رونق تولید و واردات خودرو به نفع مصرف کنندگان

فولکس واگن در راه ایران

مسیر ایکاپ در بازار خاورمیانه و شمال آفریقا

کیفیت خودرو های جدید مقدم بر داخلی سازی آن ها

حضور خودروسازان خارجی از زبان مدیر سابق ایران خودرو

 

کیفیت کدام خودروها افزایش یافته است؟

شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران، اخیرا گزارش تازه‌ای از ارزشیابی‌های کیفی خودروهای تولید شده در دوره مهر ماه را منتشر کرده است که براساس آن سه خودروی داخلی با افزایش سطح کیفی مواجه شدند.

طبق اعلام این شرکت وابسته به وزارت صنعت، معدن و تجارت، در مهر ماه امسال نزدیک به 79 هزار دستگاه خودرو تولید شد که 94 درصد آن را خودروهای سواری سبک و 6 درصد باقیمانده را وانت‌ها تشکیل می‌دهند.

طبق اعلام ISQI، در گروه خودروهای 75 تا 100 میلیون تومان، خودروی تیگو 5 شرکت مدیران خودرو که پیش‌تر از دو امتیاز کیفی برخوردار بود با یک پله صعود هم‌اکنون سه ستاره کیفی دارد که به این ترتیب آن را هم تراز کیا سراتو در این بازه قیمتی می‌کند.

در گروه‌ اتومبیل‌های 50 تا 75 میلیون‌ تومان، خودرو آریو یا S300 که توسط سایپا در بن‌رو ساخته می‌شود نیز با یک پله افزایش کیفیت هم‌اکنون از دو ستاره کیفی برخوردار است. آریو با این امتیاز هم اکنون در سطح خودروهایی مانند برلیانس H330، و جک J5 قرار می‌گیرد.

سومین مدلی که با افزایش سطح کیفی مواجه شد، پژو 206 صندوق‌دار ساخت شرکت ایران خودرو است که پیش‌تر با دو ستاره کیفی در خودروهای بازه 25 تا 50 میلیون تومان قرار گرفته بود. این خودرو نیز با یک واحد رشد در بحث کیفیت بخش‌های مختلف خودرو هم‌اکنون از سه ستاره برخوردار است.

لازم به ذکر است که براساس این گزارش، با کیفیت‌ترین مدل خودرو تولید داخل، رنو ساندرو است که توسط شرکت پارس خودرو تولید و مونتاژ می‌شود و از 4 ستاره کیفی برخوردار است.

جدول ارزیابی کیفیت خودرو منتشر شد (آبان 95)

سایپا: کیفیت برای بقا در آینده بازار الزامی است

سایپا الگویی برای خودروسازان داخلی در پیشرفت بهره وری

رنو ساندرو 4 ستاره کیفی دریافت کرد

ارتقا کیفیت فنی پژو 206 صندوق دار

چرا اعتماد به گزارش های کیفی خودرو کم است؟

 

محصولات آینده پارس خودرو کدامند؟

پس از برجام و حتی قبل از آن، نام های بزرگی برای ورود و همکاری با صنعت خودروی کشور شنیده شد و قراردادهای همکاری مهمی هم در صنعت خودرو کشور به امضا رسید. اما در این مطلب می خواهیم از محصولات احتمالی گروه رنو-نیسان که در آینده توسط پارس خودرو تولید خواهند شد برایتان بگوییم.

گزارش اختصاصی جوان خودرو-گمانه زنی در خصوص محصولات احتمالی رنو-نیسان که قرار است در آینده توسط پارس خودرو تولید شوند.

پس از برجام و حتی قبل از آن، نام های بزرگی برای ورود و همکاری با صنعت خودروی کشور شنیده شد. نام هایی که از مرسدس بنز گرفته تا فرانسوی ها، ایتالیایی ها، ژاپنی ها و کره ای ها را شامل می شود. اما با توجه به سابقه دو خودرو ساز وطنی در تولید محصولات و البته میل وزارت خانه محمدرضا نعمت زاده به سمت فرانسوی ها، اولین قراردادهای همکاری با گروه های پژو – سیتروئن و رنو نیسان به امضا رسید. قراردادهایی که که بعضی از منتقدین از انها به نام انحصار فرانسوی یاد می کنند. در این بین تکلیف پژو و سیتروئن و محصولات آینده آنها در ایران مشخص شده است. با توجه به سخنان پیمان کارگر مدیر عامل رنو پارس در آخرین نشست خبرییش، سرانجام سرنوشت سه خودروی سیمبل، داستر و کوئید هم معلوم شد. اما هنوز یک سوال باقی مانده است!  گروه رنو-نیسان کدام محصولاتش را در خطوط تولید شریک دیرینه به تولید می رساند؟

همانطور که می‌دانید سالن تولید محصولات رنو در شرکت پارس خودرو که به نوعی پیشرفته ترین خطوط تولید در ایران است، از محصولاتی همچون مگان، تندر 90 و اخیرا ساندرو و ساندرو استپ وی میزبانی می کند. از طرفی با توجه به گفته‌های پیمان کارگر مدیرعامل شرکت رنو پارس، خودروهای داستر و سیموبل نیز در سایت بن‌رو با  سرمایه گذاری مستقیم رنو در ساوه تولید خواهد شد. کوئید هم که  گویا قرار بود در سبک وزن روی تشک برود و جایگزین پراید شود با توجه به طراحی پلتفرم جایگزین پراید در سایپا و قیمت تمام شده کوئید در ایران، با استناد به سخنان پیمان کارگر، احتمالا راهی ایران خودرو می‌شود. البته احتمالا!

اگر قرار باشد محصولاتی که نگین خودرو با برند رنو وارد می‌کند را نیز کنار بگذاریم، می‌رسیم به دو خودرو. مگان و کلیو که در آینده نزدیک راهی بازار ایران می‌شوند و حتی رنو در حال مطالعه و ایجاد تغییرات در این خودروها به منظور کالیبره کردنشان با شرایط ایران است. کلیو می‌تواند یکی از گذینه‌های تولید باشد اما به نظر می‌رسد نزدیک‌ترین گذینه به خط تولید در ایران آن هم در پارس خودرو مگان است. خودرویی که در ایران به دلیل وجود زیرساخت‌های اصلی، تنها به چند ماه زمان برای تولید نیاز دارد. از طرفی پارس خودرویی‌ها نیز به دلیل خوشنامی مگان بدشان نمی‌آید با تولید خودروهای روز اروپایی به دوران اوج قبل از تحریم بازگردند. مگان دامنه گسترده ای از پیشرانه های 1.2 لیتری تا 1.6 لیتری دیزلی و بنزینی را نیز به همراه دارد که احتمالا پارس خودرویی ها اولین انتخابشان نمونه 1.6 لیتری بنزینی با تنفس طبیعی است.

اما شریک شرقی رنو یعنی نیسان که سابقه حضورش در ایران از رنو بیشتر نباشد، کم‌تر هم نیست، بخش دیگری از ماجراست.  حتی اگر بگوییم نیسان در ایران از رنو خوشنام تر است سخنی به گذاف نگفتیم. زیرا ماکسیما، تینا، پیک‌آپ، رونیز و حتی مورانو و قشقایی خودروهایی هستند که این ادعا را ثابت می‌کنند. طبق گفته پیمان کارگر مدیر بخش خاورمیانه و هند رنو در آخرین نشست مطبوعایتش، نیسان حداقل دو محصول در ایران آن هم در پارس خودرو تولید خواهد کرد. هر چند مذاکرات نیسان با طرف ایرانی هنوز ادامه دارد  اما برخلاف گفته کارگر با توجه به پتانسیل‌های موجود در پارس خودرو، به نظر مذاکرات در مراحل نهایی شدن است. حالا به نظر شما کدام محصولات نیسان احتمالا راهی کیلومتر 9 جاده مخصوص می شوند؟ هر چند مدیران رنو و پارس خودرو تا به حال پاسخی به این سوال نداده‌اند اما با نگاهی به داشته‌های پارس خودرو و البته محصولات نیسان می‌توان تا حدودی حدس زد دو محصول آینده نیسان در پارس خودرو کدامند.

نسل دوم نیسان تی ینا با کد J32 که قبلا در پارس خودرو نیز به تولید می‌رسید، در سال 2013 از خطوط تولید رخت بربسته است و طبق قانون وزارت صنایع، معادن و تجارت، خودروسازان نمی‌توانند خودرویی تولید کنند که بیش از 3 سال از عمرش گذشته باشد. در نتیجه پارس خودرو باید به سراغ محصولی دیگر از نیسان برود. این خودرو نامش احتمالا آلتیماست. خودروی سدانی بر پاییه پلتفرم D نیسان که بعد از نسل دوم تی ینا جایگزین این خودرو شده است و در آمریکا با نام آلتیما شناخته می شود. این خودرو در سال 2013 ساخته شد و پیشرانه‌های 4 و 6 سیلندر با حجم های 1.6 تا 3.5 لیتر در انواع بنزینی و دیزلی در لیست موتورهایش جای می‌گیرد. با توجه به قوانین حاکم بر تولید خودرو در کشور و سگمنتی که آلتیما در آن قرار دارد، احتمالا پارس خودرو مدل مجهز به پیشرانه 2.5 لیتری بنزینی 4 سیلندر را انتخاب خواهد کرد که 182 اسب بخار نیرو دارد و کدش  QR25 است.  این خودرو با یک گیرباکس CVT در سراسر جهان عرضه می‌شود.

پارس خودرو  از روز اول  تاسیس هم در ساخت و عرضه محصولات شاسی بلند در بازار ایران پیشتازی کرده و سال‌ها خطوط تولید این شرکت میزبان انواع جیپ، نیسان پاترول، پیک آپ، سرانزا و رونیز بوده است. آخرین خودروهایی که در این شرکت به عنوان شاسی بلند سخته شدند، محصلاتی مثل پیک آپ و رونیز بودند که با استفاده از پلتفرم D22 نیسان به تولید رسیدند. حالا که پیک‌آپ ریچ نتوانسته جای خالی نیسان پیک آپ را پر کند، پس بدیهی است که پارس خودرو دست روی محصولات بخش پیک‌آپ نیسان بگذارد. در این بخش هم با توجه به زیرساختهای این شرکت و محدودیت‌های قانونی می‌توان حدث زد که احتمالا نیسان NAVARA یکی از انتخاب‌های پارس خودرو است.

نسخه آخر ناوارا در سال 2014 معرفی شده و این خودرو  پلتفرمی مشترک با پیک آپ رنو Alaskan با کد D23 دارد. از آنجایی که خوشبختانه قانون غیر علمی منع واردات و تولید خودروهای سواری با حجم موتور بیش از 2.5 لیتر شامل حال ون‌ها و پیک آپ ها نمی‌شود، این خودرو می‌توانند تا 3 لیتر حجم موتور داشته باشند. پس با این حساب پارس خودرو احتمالا به سراغ دو گذینه در میان پیشرانه‌های ناوارا خواهد رفت. نمونه اول یک 4 سیلندر بنزینی با حجم 2.5 لیتر است که بنزین می‌سوزاند و احتمالا حدود 170 اسب بخار نیرو دارد. اما گذینه دوم نمونه دیزلی 2.5 لیتری توربو است که قدرتی در حدود 133 اسب بخار و گشتاوری نزدیک به 304 نیوتن متر دارد. البته با توجه به کیفیت پایین سوخت گازوئیل در ایران  ممکن است پارس خودرو و نیسان بر روی پیشرانه بنزینی به توافق برسند. ناوارا با دو گیرباکس 7 سرعته اتوماتیک و 6 سرعته دستی ساخته می‌شود. در خصوص گیرباکس نیز احتمالا به دلیل هزینه زیاد گیرباکس اتوماتیک این گیرباکس به عنوان آپشن در لیست سفارشات ناوارا قرار گیرد و این خودرو با نمونه دستی به صورت استاندارد عرضه شود.

البته ناوارا در نسل دومش هم که تا سال 2015 تولید شد، و حتی با نام Frontier نیز شناخته می شود، از پلتفرمی استفاده کرد که کدش D40 بود و اگر قوانین جدید وزارت صنایع دست پارس خودرو را نبندد، این خودرو هم می تواند به خطوط تولید راه یابد زیرا از نظر فنی شباهت های زیادی با پلتفرم D23 یعنی نسل سومش دارد. هر چند مدیران و مسئولین برندهای فوق در خصوص قرار داده‌ها اطلاعی منتشر نمی‌کنند اما، با توجه به پتانسیل‌های موجود در کشور به نظر می‌رسد تولید محصولات فوق در دستور کار گفت و گوهای طرفین باشد.

رنو کوئید قاتل جان پراید می شود؟

در حالی اخیرا از احتمال تولید خودروی ارزان قیمت رنو کوئید در ایران خودرو خبر داده شده که تحقق این موضوع عرصه را بر سایپا برای فروش محصولاتی چون پراید و تیبا تنگ خواهد کرد.

به نقل از  ایسنا، کوئید خودروی ارزان قیمت رنو است که این شرکت هم‌اکنون در هند و برزیل آن‌ را تولید می‌کند. قیمت این خودرو در هند ۴۵۰۰ یورو و در برزیل ۶۰۰۰ هزار یورو است. رنو کوئید در چند سال اخیر گزینه اصلی رنو برای در اختیار گرفتن بازار خودروهای ارزان قیمت ایران بوده است.

ضعف خودروسازان ایرانی در تولید خودروهای ارزان و البته با کیفیت در سطوح قیمتی کمتر از ۳۰ و ۲۵ میلیون تومان موجب شده که هم ایران خودرو و هم سایپا مشتاق و به دنبال در اختیار گرفتن تولید رنو کوئید در ایران باشند.

ایران خودرو می‌خواهد با تولید رنو کوئید وارد بازار خودروهای با قیمت کمتر از ۳۰ میلیون تومان شود و سایپا نیز می‌خواهد با تولید این خودرو از تبدیل شدن آن به رقیب پراید جلوگیری کرده و رنو کوئید را نیز به سبد خودروهای ارزان قیمت خود اضافه کند.

هم‌اکنون در سطح قیمتی کمتر از ۳۰ میلیون تومان تنها دو خودروی پراید و تیبا در ایران تولید می‌شود و به گفته نماینده رنو در ایران، کوئید در صورت تولید در ایران قیمتی در حدود ۳۰ میلیون تومان (بسته به‌ آپشن‌های آن کمی کمتر و کمی بیشتر) خواهد داشت.

در این شرایط تنها ابهام باقی مانده در مورد کوئید، چگونگی و محل تولید این خودرو در ایران است که در این زمینه نیز اخیرا نماینده رنو اظهار کرده مذاکراتی در این زمینه با ایران خودرو در جریان است. پیمان کارگر صراحتا گفته که نظر شخصی وی “تولید کوئید در ایران خودرو است”.

بنابراین در صورت تحقق این موضوع و تولید رنو کوئید در ایران خودرو، عرصه بر سایپا برای ادامه تولید و فروش دو خودروی پراید و تیبا به‌ویژه تیبا (با توجه به نزدیک بودن قیمت تیبا با رنو کوئید ) تنگ خواهد شد. با توجه به ظاهر به‌روز و مناسب رنو کوئید در مقایسه با پراید و تیبا مطمئنا با تولید این خودرو بخشی از مشتریان پراید و تیبا جذب این خودروی فرانسوی خواهند شد.

البته پیش از این رنو کوئید درگیر حاشیه‌ای در رابطه با کیفیت این خودرو شده بود. موسسه گلوبال ان کپ چندی پیش در گزارشی اعلام کرد تست سه نمونه خودروی کوئید نشان دهنده پایین بودن کیفیت و ایمنی این خودرو است به‌گونه‌ای که رنو کوئید در تست‌ها نتوانسته حتی یک ستاره از پنج ستاره ایمنی را کسب کند.

طبق اعلام گلوبال ان کپ، کوئید در تست تصادف حتی نتوانسته یک ستاره از پنج ستاره کیفی را کسب کند. البته در پاسخ به این گزارش نماینده رنو در ایران اظهار کرد که کوئیدی که برای تولید در ایران انتخاب شده متفاوت از کوئید تولیدی در هند بوده و در تست تصادف سه ستاره کیفی را کسب خواهد کرد.

 

مقایسه ای میان رنو کوئید و پراید:

پیشینهپراید خودرویی بود که در سال ۱۹۸۶میلادی (۱۳۶۵شمسی) طراحی و تولید شد، یعنی حدود ۳۰ سال پیش! خودرویی که میان چند خودروساز مزدا، فورد و کیا دست به دست شد و بالاخره در سال ۱۳۷۲به دست خودروساز ایرانی، سایپا افتاد! اما رنو کوئید، خودرویی است که رنو در سال ۲۰۱۵ به قصد هدف گرفتن بازار خودروهای اقتصادی و ارزان قیمت هند تولید کرد. بنابراین رنو کوئید خودرویی جدیدتر نسبت به پراید به شمار می رود.

کلاس‌بندیپراید عموما به‌ عنوان یک سدان کوچک و یا هاچ بک کوچک شهری شناخته می‌شود. در مورد کلاس رنو کوئید جای بحث زیاد است. به‌طور کلی کوئید را یک کراس‌اور کوچک در نظر می گیرند. رنو کوئید از نظر ابعاد حتی از ۲۰۶ کوچک‌تر و ارتفاع آن تنها ۲٫۸ سانتی‌متر از پراید بیشتر است! در حقیقت کوئید یک هاچ بک کوچک شهری است که تنها با افزایش ارتفاع چندسانتی‌متری ناقابل، عنوان کراس‌اور کوچک را یدک می‌کشد. این اختلاف ارتفاع ناچیز، شاید در جاده‌های خاکی یا پرفراز و نشیب، عملکرد بهتری را نسبت به پراید برای کوئید به ارمغان بیاورد.
طراحی

پراید به دلیل قدیمی بودن ریشه طراحی‌اش، یقینا با مد خودروهای امروزی سازگاری لازم را ندارد، اما در طول این دو دهه، با انواع تغییرات ظاهری کوچک و بزرگی همراه بوده که باعث شده از چهره کره‌ای دهه ۸۰ میلادی خود کمی فاصله بگیرد. تغییرات کوچک در نسخه‌های صبا و ۱۳۱ و تغییرات بزرگ‌تر در مدل‌هایی نظیر ۱۴۱ و ۱۳۲ به‌راحتی دیده می‌شود. در داخل کابین، داشبورد پلاستیکی با حداقل امکانات موجود به چشم می‌خورد، حال در مدل‌های اخیر طراحی داشبورد و ادوات آن به شکل جدیدتری درآمده است.

و اما در مورد رنو کوئید، شاهد خودرویی با زبان طراحی جدیدی هستیم. المان های زیرکانه رنو در طراحی کوئید، چهره یک شاسی‌بلند را برای بیننده یادآور می‌شود. طراحی پویا با جلوپنجره‌‌ برجسته‌‌.

داخل کابین با محیط سادهِ‌ و داشبورد پلاستیکی مواجه هستیم، البته به استثنا صفحه نمایش لمسی و صفحه کیلومتر دیجیتالی به‌کار رفته در آن، که به نظر می‌رسد حداکثر تلاش صورت‌ گرفته شده از سوی طراح بوده که سرنشینان، کمی از حس‌وحال  بی‌روح داخل کابین محصولات سابق رنو فاصله بگیرند.

فضاپراید یک خودرو مناسب برای یک خانواده ۳ الی ۴ نفره است. در مورد رنو کوئید اما به نظر می‌رسد که این اتومبیل ارگونومی خوبی دارد و راننده و سرنشینان از فضای مطلوبی بهره‌مند هستند. اما ممکن است که برای سرنشینان عقب، به خصوص افراد قدبلند و درشت هیکل، فضا کمی تنگ‌ باشد، چرا که به‌هرحال رنو کوئید یک خودروی کامپکت است. فضای بار کوئید حدود ۳۰۰ لیتر است و در مقایسه با پراید که حجم صندوق بار آن به حدود ۲۴۵ لیتر می رسد، فضای بیشتری دارد.

امکانات رفاهینوبت به بخش مقایسه امکانات رفاهی این دو اتومبیل می‌رسد. در کاتالوگ رسمی سایپا، سیستم ضد سرقت، چراغ مه‌شکن، فرمان هیدرولیک، تهویه مطبوع و شیشه بالابر برقی جلو به عنوان بخشی از امکانات آن نام برده شده است.اما در لیست امکانات رنو کوئید به مواردی نظیر فرمان برقی، صفحه نمایش لمسی ۷ اینچی، کیسه‌هوا، سیستم دسترسی بدون کلید، چراغ مه شکن، شیشه برقی جلو و تهویه مطبوع اشاره شده که گرچه اختلاف چشم‌‌‌گیری با رقیب خود پراید، ندارد اما به‌هرحال از آن کمی جلوتر است.

مشخصات فنی
بنا به ادعای سایپا از محصولات ایکس ۱۰۰جدیدش، این خودرو از یک موتور ۱٫۳ لیتری ۴سیلندر با توان تولید ۷۱ اسب بخار قدرت و ۱۰۸ نیوتون‌متر گشتاور بهره می‌برد. گرچه به‌طور رسمی، شتاب پراید در کاتالوگ سایپا ذکر نشده اما در بعضی منابع گفته شده است که این خودرو می‌تواند ظرف ۱۴٫۵ ثانیه جثه۹۰۰ کیلوگرمی خود را از حال سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برساند.

و اما نوبت به کراس‌اور کوچک فرانسوی می‌رسد. رنو کوئید مجهز به یک پیشرانه ۰٫۸ لیتری ۳ سیلندر است که می‌تواند ۵۳ اسب بخار قدرت و ۷۲ نیوتون‌متر گشتاور تولید کند. کوئید همانند پراید، دیفرانسیل جلو است و از یک گیربکس ۵ دنده دستی سود می‌برد. به‌نظر می‌رسد این خودروی ۷۹۹ سی‌سی، زمان۱۷ ثانیه‌ای لازم دارد که از حال سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر برسد و حداکثر سرعت آن زیر ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت است یعنی حدود ۱۳۵ کیلومتر بر ساعت!

با توجه به مشخصات فنی که گفته شد، شاید برای اولین بار بتوان پراید را در رقابت فنی، برنده‌ِ قاطع اعلام کرد! خودرویی که تا امروز حتی فکرش را نمی‌کردیم از خودروی دیگری سرتر باشد!

ایمنیدر حالی که  گفته می‌شود پراید از طرف یورو ان کپ مردود اعلام شده و اطلاعاتی از سطح ایمنی این خودرو در دست نیست، سایپا ادعا کرده که توانسته با انجام بازنگری‌هایی نظیر تقویت سقف و ستون و اضافه کردن کیسه‌هوا و ترمز ضدقفل، سطح ایمنی پراید را تا دو ستاره ارتقا دهد که حتی در صورت صحت این خبر، بازهم برای یک اتومبیل در سطح جهانی، ایمنی چندان مطلوب و خوشایند محسوب نمی‌شود.این درحالیست که کوئید فاقد ستاره ایمنی است و کلیپ‌های گرفته شده از تست ایمنی آن فاجعه بار است! در همین خصوص، در نشست خبری اخیر، مدیرعامل رنوپارس اعلام کرد که نمونه وارد به بازار کشور، نمونه برزیلی است و با نمونه هندی تفاوت‌هایی دارد و این خودرو در تلاش گرفتن سه ستاره ایمنی است.

مصرف و مخارج

پراید یک خودرو کم‌مصرف داخلی تلقی می‌شود و مصرف آن به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر، ۶٫۵ لیتر است. این درحالیست که کوئید مصرفش حتی از پراید کمتر است و در هر 100 کیلومتر تنها ۴ لیتر بنزین مصرف می کند. در مورد فراوانی و ارزانی لوازم پراید هم جای شکی نیست. خودروی ارزانی که هر بلایی هم سر موتور و گیربکس بیچاره‌اش بیاورید هزینه هنگفتی رو دستتان نمی‌گذارد. بهترین جنبه پراید همین فراوانی، ارزانی و دسترسی آسان لوازم آن در کشورمان است که خیالتان را از بابت هرگونه خرجی راحت می‌کند!

اما این امر درمورد کوئید صادق نیست. در صورت عملی شدن وعده ورود به بازار، شاید زمان زیادی احتیاج باشد که لوازم آن در دسترس بسیاری از کاسبان و تعمیرگاه‌های سراسر کشور قرار بگیرد و تا آن مدت احتمالا باید برای سرویس‌ اتومبیلتان فقط به تعمیرگاه‌های مجاز مراجعه کنید.

تنها نکته‌ای که منطقی به نظر می‌رسد، این است که با ورود کوئید نباید انتظار قیمت پایین لوازم و دسترسی آسان آن را در مقایسه با پرایدی که حداقل بیست سال است در صحنه بازار حضور دارد را داشت.

قیمت

قیمت پراید درحال حاضر حدود ۲۱ میلیون تومان است. رنو کوئید در بازار هند با قیمت پایه حدود ۳۹۰۰ دلار تا بالاترین مدل آن در حدود ۵۳۰۰ دلار فروخته می‌شود. با بالاوپایین کردن ارقام و احتساب ارز ۳۵۰۰ تومانی، محدوده قیمتی ۱۳٫۵ تا حداکثر ۱۸٫۵ میلیون تومانی را می توان برای رنو کوئید محاسبه کرد. اما بنا به اعلام مدیرعامل رنوپارس، قرار است ضعیف‌ترین نسخه کوئید یعنی پیشرانه ۰٫۸ لیتری نمونه سفارشی برزیلی که عملکرد بهتری از مدل پایه هندی دارد، با حدود ۳۱ میلیون تومان قیمت گذاری شود.

رشد 182 درصدی فروش رنو به ایران

ایمنی رنو کوئید چگونه ارزیابی می‌شود؟

نشست خبری مدیرعامل رنو پارس، رنو کوئید به ایران خودرو رسید

تفاهم نامه‌های اخیر صنعت خودرو به تولید خودروی ارزان قیمت ختم می‌شود؟

تولید رنو داستر و رنو سیمبل در ایران

هدف رنو تبدیل شدن به سومین خودروساز بزرگ کشور است

رنو کوئید زنگ خطری برای خودروهای زیر ۳۰ میلیون تومان

 

 

با 14 میلیون تومان صاحب تندر 90 شوید (آبان 95)

در آخرین شرایط فروش اعلام شده از سوی ایران خودرو که ویژه آبان ماه است، خودرو تندر 90 به صورت فروش نقدی، پیش فروش و فروش نقد و اقساطی عرضه می شود.

تندر 90 با کیسه هوای راننده و سرنشین و یورو 4، با موعد تحویل 30 روزه و مبلغ 374.483.000   برای تیپ E2 و 473.521.000   برای نسخه اتوماتیک این خودرو، به صورت نقدی به فروش می رسد.
علاقمندان به پیش خرید این محصول نیز می توانند با پیش پرداخت 200.000.000  ریال و سود مشارکت 24 درصد و سود انصراف 25 درصد اقدام به تهیه خودرو مورد نظر کنند. دیگر شرایط پیش فروش این خودرو شامل پیش پرداخت های 230.000.000 ریالی، 140.000.000  ریالی و 160.000.000 ریالی با سودهای مشارکت، انصراف و موعد تحویل های متنوع  خواهد بود.

خریدارانی که تمایل به خرید اقساطی از ایران خودرو دارند نیز می توانند برای تهیه خودرو مورد نظر خود با پیش پرداخت های 199.100.000  ریالی و 230.000.000 ریالی اقدام کنند. موعد تحویل خودرو اقساطی 30 روزه بوده و با پیش پرداخت کمتر 6 فقزه چک با فواصل 6 ماهه از مشتری دریافت خواهد شد. شرایط پرداخت اقساط با پیش پرداخت 230.000.000 ریالی با توجه به تنوع پرداخت بستگی به شرایط اعلام شده از سوی نمایندگی فروش تعیین خواهد شد.

لازم به ذکر است تندر 90 در رنگ های سفید، مشکی و نقره ای قابل عرضه خواهد بود.

رشد 182 درصدی فروش رنو به ایران

ایران خودرو در نمایشگاه خودرو لبنان

ایران خودرو آزمون سراسری پرسنل برگزار می کند

خبری از افزایش قیمت خودرو ها نیست

با ریزش برگ های پاییزی قیمت خودرو هم ریزش کرد!

فروش ویژه اقساطی تندر۹۰ (آبان 95)