با توجه به آنکه عامل انسانی همچنان به عنوان اصلی ترین عامل در تصادفات مطرح است اما به نظر می رسد راکبان موتور سیکلت و عابرات پیاده نیز نقشی جدی در این تصادفات دارند.
به نقل از ایسنا: آخرین آمارهایی که سازمان راهداری کشور ارائه کرده، از این حکایت می‌کند که به طور میانگین در هر نیم‌ساعت یک‌نفر در جاده‌های ایران کشته می‌شود، آماری که در رابطه به مصدومان تصادفات به شکل قابل توجه افزایش می‌یابد. با توجه به آنکه عامل انسانی همچنان به عنوان اصلی ترین عامل در تصادفات مطرح است اما به نظر می رسد راکبان موتور سیکلت و عابرات پیاده نیز نقشی جدی در این تصادفات دارند.
با وجود آنکه با پیگیری‌های صورت گرفته از سال 1385 تا امروز میانگین تلفات جاده‌ای ایران کاهش یافته و روند نزولی خود را ادامه می دهد اما به نظر می‌رسد آن‌چه در جاده‌های ایران اتفاق می‌افتد به شکل قابل توجهی با میانگین جهانی فاصله دارد.
ثبت بیش از 16 هزار تلفات جاده‌ای در طول یک‌سال باعث شده راه‌های ایران از نظر شاخص امینت به عنوان یکی از خطرناک ترین جاده‌های جهان شناخته شود. این آمار در حالی به وجود آمده که میانگین تعداد خودروهای سواری در ایران در قیاس با بسیاری از کشورهای توسعه یافته که آمار تلفات پایینی دارند بسیار کمتر است.
در طول این ماه‌ها وزارت راه و شهرسازی با برگزاری جلسات متعدد کمیسیون امنیت راه‌ها تلاش کرده لااقل در شناسایی عوامل منجر به این تلفات، کاری جدی صورت دهد. موضوعی که در تمام این جلسات به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار در بالا بودن تلفات جاده‌ای مطرح شده نقش عامل انسانی است. تا جایی که دربرخی پژوهش‌ها 70 درصد از تصادفات به دلیل مشکلاتی به وجود آمده که ازسوی راننده‌ها و یا عوامل انسانی شکل گرفته است.
هرچند نمی‌توان نقش جدی مشکلات رانندگی، ایمنی راه‌ها و نظارت بر تخلفات را از تلفات جاده‌ای کنار گذاشت اما آمارهای جدیدی که سازمان راهداری اعلام کرده نشان می‌دهد راکبان موتور سیکلت وعابران پیاده همچنان نقش جدی در این تصادفات دارند.
بر اساس این گزارش‌ها در حدود 45 درصد از تصادفات جاده‌ای، یا موتورسیکلت‌ها یا عابران پیاده حضور داشتند که همین امر باعث شده که آن‌ها نقشی جدی در تلفات داشته باشند. با وجود آنکه در طول سال‌های گذشته لااقل در جاده‌های روستایی به عنوان اصلی‌ترین محل تردد موتورسیکلت‌ها و عابران پیاده تلاش شده با طراحی جدید جاده‌ها این مسیرها از نزدیکی روستاها کنار روند و یا گذرگاه‌های عابران طراحی شود اما با این وجود همچنان ساکنان نواحی جاده‌ای بیشترین تلفات را در طول سال می‌دهند. موضوعی که نشان می‌دهد باید در کنار نگاه کلان و بهبود شرایط زیرساختی فکری جدی نیز به حال ساکنان اطراف جاده‌ها صورت گیرد. موضوعی که قطعا وزارت راه برای پیگیری آن نیاز به طرح‌های چندگانه با حضور سازمان‌های ذی‌ربط خواهد داشت.
